13 Agustus, 2013

SINAU BASA JAWA

Ing basa jawa, ana undha-usuking basa (tingkatan berbahasa) yaiku:
1.Basa Jawa Ngoko
2.Krama Inggil
3.Basa Kraton/Kedhatonan
4.Basa Bagongan



Contone: saka ngoko-krama Inggil-Kedhatonan:
1.Aku----Kula, Dalem, Adalem (Kula, biasanya dipakai untuk bahasa percakapan dengan kedua orangtua atau orang yang lebih tua. Sementara Adalem, biasanya dipergunakan di dalam keraton)
2.Kowe ---Dika, Sapeyan, Panjenengan, Panjenengan Dalem, Sampeyan Dalem (Yang terakhir biasanya dipergunakan khusus untuk raja/ratu. Sedangkan Panjenengan Dalem biasanya dipergunakan untuk menyebut orang yang gelarnya tinggi di lingkungan Kraton. MIsalnya: Pangeran/Putri/anak raja).

Ana maneh basa ing Kraton:
Aku—Manira
Kowe ----Pakenira
Apa---Punapi

Nanging miturut pengalamanku yen pas “dolan” ing Kraton, ketemu para abdi dalem utawa kanca , basa manira, Pakenira, Punapi, wis arang dianggo pangandikan (perbincangan). Nanging abdi dalem kang wis sepuh, kala-kala (kadang-kadang) isih ana sing ngendika nganggo basa kasebut.
Basa Bagongan, yaiku basane para sentana (kerabat kraton) lan abdine. Basa iki mung dianggo ing njero kraton.

Ora---boya
Bae---besaos/wae
Jaran---Kuda (hewan—kuda)

(Nah, 3 kang pungksan iki, manawa saiki dianggo pocapan, keprungu aneh ing kupinge kawula mudha, kaya-kaya dadi basa wayangan/kethoprakan)

Muga-muga ana manfaate. Salam

Tidak ada komentar: