Basa Jawa duwe unggah-ungguh basa kang panganggone/trap-trapane miturut umur, pangkat/drajat, lan papan. Mula iku ana kang sinebut basa ngoko, madya, krama, lan krama inggil. Malah ing Kraton Ngayogyakarta ana kang aran basa bagongan.
Tumrap sing wis suwe lali bab unggah-ungguhe basa Jawa, ing kene aku nyoba “ngelingake” maneh istilah-istilahe. Takwiwiti saka basa Jawa Ngoko. Muga-muga ana paedahe.
Kapan basa Jawa ngoko digunakake? Sapa sing biasane migunakkake?
Basa Jawa ngoko digunakake kanggo wicara bocah/wong saumuran lan wis kulina/akrab. Basa ngoko diperang maneh dadi loro, yaiku Antya basa lan Antya karma.
Conto basa Jawa ngoko sing wicara saumuran:
Nita: Arep menyang ngendi, Rin?
Rini: Pasar (menyang pasar)
*Basa ngoko dienggo bocah kang saumuran nanging padha-padha ngajeni/saling menghargai.
Basa ngoko kang kaya mangkene diarani ngoko andhap –golongan antya basa
Conto:
Nita: Panjenengan arep menyang endi sore iki, Rin?
Rini: Arep menyang warung
**Ana maneh basa ngoko andhap --- golongan antya karma (sing wicara saumuran nanging biasane wis padha-padha tuwa/dhuwur kedudukane/jabatane)
Conto:
Nita: Yen kondur mbok mengko mundhut oleh-oleh.
Rini: Apa panjenengan kesupen aku durung gajian?
Mangkono conto-conto cekak panganggone basa Jawa ngoko. Muga-muga saiki padha kelingan maneh. Kanggo sanak kadang sing ana manca negara sing lagi ajar basa Jawa, muga-muga ana manfaate.
Kepareeeng…salam....regards…
Tidak ada komentar:
Posting Komentar